Zaburzenie psychiczne, określane jako psychoza endogenna czyli pochodząca z wewnątrz. Schizofrenia ujawnia się najczęściej we wczesnej dorosłości lub okresie adolescencji.
Objawami schizofrenii są różnorodne. Od strony „pozytywnej” czyli dodatkowej wobec normalnego zachowania są to przede wszystkim urojenia i halucynacje.
Od strony „negatywnej” mutyzm (zaburzenia mowy), brak możliwości odczuwania przyjemności, nieuwaga, apatia, problemy z koncentracją. Wśród chorych na schizofrenie odnotowuje się częste przypadki samookaleczeń i spory odsetek samobójstw.
Schizofrenia jest bezpośrednio związana z upośledzeniem percepcji i emocji, co negatywnie wpływa na życie osób chorujących na nią. Osoby dotknięte chorobom mają problemy z odróżnieniem rzeczywistości od halucynacji, a w skrajnych przypadkach do końca oddają się urojeniom zapominając o podstawowych czynnościach życiowych.
Leczenie schizofrenii opiera się przede wszystkim na leczeniu farmakologicznym poprzez zastosowaniu leków przeciwpsychotycznych i neuroleptycznych. Schizofrenia to przede wszystkim zaburzenie bezpośrednio związane z genetycznymi czynnikami, a ryzyko zachorowania rośnie w przypadku osób, pochodzących z rodzin, w których choroba została rozpoznana w przeszłości.
